Önceki Belediye Başkanı Mehmet Eriş’in görevi süresince kullandığı sloganı çok severdim..
”Ödemiş bizim yuvamız, biz bir aileyiz”
Ne kadar sıcak ve içten bir tabir değil mi..? Tabii ki Ödemiş bizim yuvamız, bizim ecdadımızın toprakları..
En yakınımız ya Ahrandı’da ya da Zungurlu’da.. Aksi düşünülebilinir mi..!
Gel gelelim aile olabildik mi..? Aha da en önemli olan da bu.
Ailenin babası zor şartlarda alın teriyle kazandığı parayı eve getirirken ailenin annesi de bunu bilerek harcamasını planlar ve ona göre giderleri belirler. Fakat tam aksi olursa yani bir yuvaya çok kolay bir şekilde para giriyorsa harcamalarda bir o kadar sorumsuzluk içerir. Babanın 50 bin lira kolay geliri varsa 80 bin lira, 80 bin lira kolay geliri varsa 100 bin lira çıkar. Taa ki borçlar surata tokat gibi çarpıncaya kadar. Önce Anne hesap sorar der ki; ”Bütün gün yan gelip yatıyorsun, icraat yok, iş yok”, ”Evin borçları nasıl ödenecek..?”
Baba cevap verir ”Ne var hanım, ekmek elden su gölden geçinip gidiyoruz.. Daha ne olsun”, ”Sen de sağa sola para savurma” der. Bu söze kızan Anne çocuklara döner ve der ki ” Siz de biraz az yiyin de borçlarımızı bari ödeyelim.”
Ahh Ah.. Kıssadan hisse, sözün özü eğer herhangi bir bütçede sorumluluğunuz yok ise haracamak da kolaydır, hesap vermekte.
Gelelim Ödemiş bütçesini yöneten aile Babalarımıza..
Bir Baba gelmiş 282 gün eve bile uğramamış.. Bir Baba gelmiş eve çamaşır makinası lazımken önce altından kirli sepeti yaptırmış.. Bir Baba gelmiş bakmış bu çocuk sayısı az, Anneye demiş ki bunlar yetmez daha çok yapalım. Sonra eve ”Deli Dumrul” bir üvey baba gelmiş.
Astığım astık, kestiğim kestik.. Öyle bir üvey Baba.
Ama evdeki duruma bir bakmış durum içler acısı. Ev evlikten çıkmış.. Kimin eli kimin cebinde belli değil. Giderler almış yürümüş.. Çocukların boğazına yetmek mümkün değil. Atsan atılmaz, satsan satılmaz.. Anneye bir bakmış iki gönül bir olup samanlığı seyran etmek imkansız. Bu evin çatısının altında aşk da olmaz karın da doymaz. En iyisi yol yakınken burdan bir döneyim de demiş üvey Baba başka Babalar düşünsün deyip o evden kaçmış. Hikaye bu ya..
Bize ancak kerevitine çıkmak yaraşır.
